ਨਿਵੇਸ਼ ਸੰਪਤੀ ਖਰੀਦਣਾ ਕੈਨੇਡੀਅਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਕਲਪ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੌਰਗੇਜ ਦੇ ਉਲਟ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ ਨਿਵਾਸ 'ਤੇ ਲਈ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਨਿਵੇਸ਼ ਸੰਪਤੀ ਨੂੰ ਵਿੱਤ ਦੇਣਾ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੈ। ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਯੂਨਿਟਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਅਤੇ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਦੋ ਮੁੱਖ ਭਾਗ ਹਨ ਜੋ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿੱਤ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗੀ। ਆਉ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀਏ ਕਿ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਇਨਵੈਸਟਮੈਂਟ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਮੋਰਟਗੇਜ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।

​

ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨਿਵੇਸ਼ ਸੰਪਤੀ ਲਈ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀਆਂ ਯੂਨਿਟਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। 1-4 ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਜ਼ੋਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਰਿਣਦਾਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਵਿਕਲਪ ਤੁਹਾਡੇ ਮੁੱਖ ਨਿਵਾਸ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਮੌਰਗੇਜ ਨਾਲੋਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 5 ਜਾਂ ਵੱਧ ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜ਼ੋਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਰਿਣਦਾਤਾ ਨੂੰ ਇਹ ਲੋੜ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ 'ਤੇ ਵਪਾਰਕ ਗਿਰਵੀਨਾਮਾ ਲਓ। ਵਪਾਰਕ ਮੌਰਗੇਜ ਦੇ ਨਾਲ, ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਆਜ ਦਰਾਂ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

​

ਜੇਕਰ ਇਹ ਮਲਟੀ-ਯੂਨਿਟ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਵਿਚਾਰਨ ਵਾਲੀ ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ, ਮਾਲਕ, ਕਿਸੇ ਇਕਾਈ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਯੂਨਿਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ, ਤਾਂ ਸੰਪਤੀ ਨੂੰ ਮਾਲਕ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਸਾਰੀਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਮਾਲਕ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਦੋਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮੁੱਖ ਅੰਤਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਡਾਊਨ ਪੇਮੈਂਟ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।